Latarnia Czołpino jest jedną z nielicznych latarni, która jest oddalona od skupisk ludzkich. Jest położona w odległości 1000 metrów od brzegu, pomiędzy miejscowościami Łeba i Rowy, w samym sercu Słowińskiego Parku Narodowego. Wznosi się na wysokość 25 metrów na wysokiej zalesionej wydmie (55 m n.p.m).

Znajduje się na terenie Słowińskiego Parku Narodowego i wymaga od turystów półtorakilometrowego spaceru wśród dziko rosnącego lasu. Ale widok z jej tarasu na przyrodę parku – ruchome wydmy, przybrzeżne jeziora – Łebsko i Gardno oraz mierzeję oddzielającą jezioro Łebsko od morza.

Latarnia morska Czołpino została wybudowana w latach 1872-75 – z cegły na podstawie kamiennej o średnicy 9 m. Początkowo był spalany olej, dopiero w latach trzydziestych XX w. została podłączona elektryczność. Latarnia została udostępniona do zwiedzania dopiero w latach 90, ponieważ tuż w okolicy była Rakietowa Jednostka Wojskowa i wszystko było tajne. Teraz latarnia to idealne miejsce na podziwianie przyrody w Słowińskim Parku Narodowym.

Warto zwiedzając latarnię zobaczyć też w najbliższej okolicy: ruchome wydmy czołpińskie, lasy w parku, piękne plaże w SPN czy zapoznać się jak żyli dawni mieszkańcy tych ziem w Muzeum Wsi Słowińskiej w pobliskich Klukach.

Wysokość latarni: 25,2 m
Wysokość światła: 75 m n.p.m.
Zasięg światła: 21 Mm (ok. 40 km)
Charakterystyka światła: P (2) (8s)
Światło: 3 + 2 + 1 + 2 = 8 s.
Położenie geograficzne: szerokość 54o 43′ 12″ N; długość 17o 14′ 37″ E